سلام دوستان! احتمالا خیلی هاتون با تلویزیون های پلاسما یا نمایشگرهای پلاسما برخورد داشتین. شاید هم یه زمانی توی خونه تون یکی از این ها بوده. امروز میخوایم با هم یه سفر کوتاه داشته باشیم به دنیای این نمایشگرها و ببینیم دقیقا چی هستن و چطور کار میکنن. نمیخوایم خیلی تخصصی بشیم، فقط میخوایم یه دید کلی بهتون بدیم که وقتی اسمش رو شنیدین، بدونین قضیه از چه قراره.
به زبون ساده، نمایشگر پلاسما یه جور صفحه نمایشه که از خونه های کوچیک پر از گازهای خاص (مثل نئون و زنون) تشکیل شده. وقتی به این گازها برق میدیم، یه چیزی شبیه پلاسما (که یه حالت خاص از ماده است) تولید میشه. این پلاسما نور تولید میکنه و این نورها با رنگ های مختلف (قرمز، سبز، آبی) با هم ترکیب میشن و تصویر رو روی صفحه نمایش نشون میدن. یه جورایی شبیه یه لامپ کوچولو توی هر پیکسل صفحه نمایش!
تصور کنید صفحه نمایش پلاسما مثل یه صفحه شطرنج بزرگ باشه، که هر خونه اش یه پیکسل (pixel) هست. هر پیکسل از سه زیرپیکسل (sub-pixel) قرمز، سبز و آبی تشکیل شده. وقتی یه تصویر میخواد نمایش داده بشه، یه مدار الکترونیکی به هر کدوم از این زیرپیکسل ها میگه که چقدر نور تولید کنه. ترکیب این نورها باعث میشه رنگ مورد نظر توی اون پیکسل نشون داده بشه. هرچی تعداد پیکسل ها بیشتر باشه، تصویر واضح تر و با جزئیات بیشتری دیده میشه. در واقع تصویر با کنترل میزان نور هر کدام از زیرپیکسل ها ساخته میشه.
هر تکنولوژی یه سری خوبی ها و بدی ها داره. نمایشگرهای پلاسما هم از این قاعده مستثنا نیستن. بیایین یه نگاهی بهشون بندازیم:
مزایا | معایب |
---|---|
|
|
همونطور که میبینید، نمایشگرهای پلاسما مزایای خیلی خوبی دارن، مخصوصا از نظر کیفیت تصویر. اما معایبی هم دارن که باعث شد به مرور زمان از بازار کنار برن. تکنولوژی های جدیدتر مثل LED و OLED تونستن خیلی از این معایب رو برطرف کنن و جایگزین پلاسما بشن.
فرض کنید شما یه نقاش هستید و یه بوم نقاشی جلوی روتون هست. نمایشگر پلاسما هم مثل همین بوم نقاشی میمونه، فقط به جای قلمو و رنگ، شما از پیکسل ها و زیرپیکسل ها استفاده میکنید. هر پیکسل یه خونه کوچیک روی بوم شماست که میتونید با رنگ های مختلف پرش کنید. با کنترل رنگ هر پیکسل، میتونید تصویر نهای رو روی بوم نقاشی (یعنی صفحه نمایش) به وجود بیارید. هرچه تعداد خونه های بوم شما بیشتر باشه، تصویر شما جزئیات بیشتری خواهد داشت. مثلا تصویرهای فوت رئیل!
همونطور که گفتیم، تکنولوژی های جدیدتر مثل LED و OLED پیشرفت های زیادی داشتن. این تکنولوژی ها مصرف برق کمتری دارن، باریکتر و سبک تر هستن و خطر سوختن تصویر هم ندارن. به همین دلیل، تولید کننده های تلویزیون به مرور زمان تولید نمایشگرهای پلاسما رو متوقف کردن و تمرکزشون رو روی تکنولوژی های جدیدتر گذاشتن. شاید هنوز هم بتونین یه نمایشگر پلاسما دست دوم پیدا کنین، اما دیگه مدلهای جدیدی ازش تولید نمیشه. توی خونه ما هم دیگه نمیشه پیدا کرد!
نمایشگر پلاسما یه تکنولوژی جالب بود که یه زمانی بهترین کیفیت تصویر رو ارائه میداد. این نمایشگرها از خونه های کوچیک پر از گاز تشکیل شده بودن که با تحریک الکتریکی نور تولید میکردن. با وجود مزایای زیاد، معایبی مثل مصرف برق زیاد و احتمال سوختن تصویر باعث شد که به مرور زمان از بازار کنار برن. امیدوارم این مطلب بهتون کمک کرده باشه که با نمایشگرهای پلاسما بیشتر آشنا بشید.
ممنون که وقت گذاشتین و این مطلب رو خوندین! اگر سوالی داشتین، حتما بپرسین. منتثر نظراتتون هستم!
امتیاز شما به این مطلب
امتیاز: 5 از 5 (مجموع 1 رای)
اولین نفری باشید که در مورد این مقاله نظر می دهید!
techfeed.ir© 2024 All rights reserved