سلام دوستان!
تا حالا فکر کردین وقتی یک بازی کامپیوتری رو ذخیره میکنین، دقیقا چی داره ذخیره میشه؟ یا وقتی اطلاعات یک فرم رو توی یک وبسایت پر میکنین و اون اطلاعات ثبت میشه، اون پشت چه اتفاقی میفته؟ جوابش یه چیزیه به اسم "سریالسازی" (Serialization). این مقاله به زبانی ساده توضیح میده که سریالسازی چیه، چرا مهمه و کجاها به کار میاد.
تصور کنین یه جعبه دارین که توش کلی چیزای مختلف گذاشتین: یه عروسک، یه کتاب، یه خودکار و... حالا میخواین این جعبه رو بفرستین یه شهر دیگه. متاسفانه، جعبه یه جوریه که فقط میتونه یه چیز رو در هر لحظه حمل کنه. راه حل چیه؟ شما باید تک تک وسایل رو از جعبه خارج کنین، بذارین توی یه صف، و بعد دونه دونه بفرستینشون. این دقیقا کاریه که سریالسازی انجام میده!
به عبارت دیگه، سریالسازی یعنی تبدیل دادهها (مثل اشیاء، متغیرها، یا هر چیز دیگهای که توی یک برنامه کامپیوتری استفاده میشه) به یک جریان از بایتها. این جریان بایتها میتونه ذخیره بشه، فرستاده بشه از طریق شبکه، یا هر کار دیگهای باهاش انجام بشه. بعدا، این جریان بایتها میتونه دوباره به حالت اولیه خودش برگرده (به این عمل میگن "دیسریالسازی").
سریالسازی کاربردهای خیلی زیادی داره. اینجا چندتا از مهمترینهاش رو میگم:
روشهای مختلفی برای سریالسازی وجود داره. بعضی از رایجترینهاش اینا هستن:
فرمت | مزایا | معایب | موارد استفاده رایج |
---|---|---|---|
JSON | خوانایی بالا، سبک، پشتیبانی گسترده | عدم پشتیبانی از انواع دادهای پیچیده به صورت مستقیم | ارتباطات وب، APIها، تنظیمات نرمافزار |
XML | انعطافپذیر، پشتیبانی از ساختارهای پیچیده | حجم بالا، پیچیدگی بیشتر | تنظیمات پیچیده، اسناد، تبادل دادههای بینسیستمی |
Binary | سرعت بالا، حجم کم | خوانایی کم، نیاز به کد اختصاصی برای خواندن | ذخیرهسازی دادههای حجیم، ارتباطات سریع |
همانطور که در جدول بالا میبینید، هر فرمت سریالیزیشن ویژگی های منخص به فردی دارد. شما میتوانید باتوجه به نیاز پروژه خود، از آنها استفاده کنید.
فرض کنین یه کلاس دارین به اسم Person
که دو تا خصوصیت داره: name
(اسم) و age
(سن).
با استفاده از JSON، میتونین یه شیء از این کلاس رو به این شکل سریالسازی کنین:
{ "name": "علی", "age": 30 }
همین شیء رو با استفاده از XML میشه به این صورت سریالسازی کرد:
<Person> <name>علی</name> <age>30</age> </Person>
میبینین که JSON خیلی سادهتر و خواناتر از XML هست. با این حال، XML انعطافپذیری بیشتری داره و میتونه برای ساختارهای پیچیدهتر استفاده بشه. البته از نظر فنی XML هم قابل خواندن هست ولی یادگیری آن زمانبر است.
توجه داشته باشید که سریالسازی فقط دادهها رو تبدیل میکنه. منطق برنامه (کدهایی که انجام میدین) سریالیزه نمیشه. به همین دلیل بعد از دیسریالسازی، شما باید دادهها رو دوباره توی برنامه خودتون استفاده کنین.
سریالسازی یه مفهوم خیلی مهم توی برنامهنویسی هست که به ما این امکان رو میده که دادهها رو به صورت یه جریان از بایتها تبدیل کنیم و اونها رو ذخیره کنیم، انتقال بدیم، یا بین سیستمهای مختلف به اشتراک بذاریم. امیدوارم این مقاله تونسته باشه مفهوم سریالسازی رو به زبانی ساده براتون روشن کنه.
موفق باشین و از کدنویسی لذت ببرین!
امتیاز شما به این مطلب
امتیاز: 5 از 5 (مجموع 1 رای)
اولین نفری باشید که در مورد این مقاله نظر می دهید!
techfeed.ir© 2024 All rights reserved