سلام دوستان! امروز می خواهیم در مورد یک چیزی صحبت کنیم که خیلی توی بازی های کامپیوتری می بینید: NPC. شاید اسمش یک کم پیچیده به نظر بیاد، ولی نگران نباشید، خیلی ساده تر از اونی هست که فکر می کنید. NPC مخفف "Non-Player Character" هست، یعنی "شخصیت غیر قابل بازی". خب، این یعنی چی؟
تصور کنید دارید یه بازی کامپیوتری بازی می کنید. شما کنترل یک شخصیت رو به دست دارید و اون شخصیت رو توی دنیای بازی حرکت می دید، با بقیه حرف می زنید، ماموریت انجام می دید و ... اما توی این دنیا، شخصیت های دیگه ای هم هستند که شما کنترلشون نمی کنید. این شخصیت ها همون NPC ها هستند.
به عبارت دیگه، NPC ها شخصیت هایی هستند که توسط کامپیوتر یا کنسول بازی کنترل می شن. این شخصیت ها معمولا یه سری کارها رو انجام می دن، یه سری حرف ها رو تکرار می کنن، و یا یه سری اطلاعات رو به شما می دن. اونا بخشی از داستان بازی هستند ولی شما نمی تونید تصمیم بگیرید که چیکار کنن.
NPC ها خیلی مهم هستند، چون دنیای بازی رو زنده تر و جذاب تر می کنن. اونا به بازی حس واقعیت می دن. تصور کنید توی یک شهر توی بازی هستید، ولی هیچ کسی اونجا نیست. خیلی خسته کننده میشه، مگه نه؟ NPC ها شهرها رو پر می کنن، داستان ها رو پیش می برن، و به شما ماموریت می دن.
NPC ها انواع مختلفی دارند. بعضی از اون ها فقط برای تزئین هستند و هیچ کاری نمی کنن، بعضی هاشون به شما اطلاعات می دن، بعضی هاشون به شما چیز می فروشن، و بعضی هاشون هم به شما ماموریت می دن.
برای اینکه بهتر متوجه بشید، یه جدول براتون درست کردم:
نوع NPC | توضیحات | مثال |
---|---|---|
NPC های تزئینی | این NPC ها فقط برای پر کردن فضا هستند و هیچ نقش مهمی ندارند. | یک آدم که داره توی خیابون راه میره. |
NPC های اطلاع رسان | این NPC ها به شما اطلاعاتی در مورد بازی، ماموریت ها، یا دنیای بازی می دن. | یک نگهبان که به شما میگه چطوری وارد قلعه بشید. |
NPC های فروشنده | این NPC ها به شما آیتم می فروشن یا از شما آیتم می خرن. | یک مغازه دار که اسلحه یا دارو می فروشه. |
NPC های ماموریت دهنده | این NPC ها به شما ماموریت می دن تا انجام بدید. | یک پادشاه که از شما می خواد یک هیولا رو بکشید. |
فرض کنید دارید بازی "Grand Theft Auto" بازی می کنید. توی این بازی، کلی NPC وجود داره. بعضی از اونها فقط توی خیابون دارن راه میرن و شما می تونید باهاشون تصادف کنید. بعضی هاشون پلیس هستند و اگه شما یه کاری کنید که خلاف قانونه، دنبالتون می کنن. بعضی هاشون هم به شما ماموریت میدن. مثلاً یه نفر بهتون میگه یه ماشین رو بدزدید و براش ببرید. همهی اینها NPC هستند.
ساختن NPC یه کم کار سخت هست، چون برنامه نویس ها باید یه سری کد بنویسن تا NPC ها بدونن چیکار باید بکنن. مثلاً باید کد بنویسن که اگه شما به NPC نزدیک شدید، باهاتون حرف بزنه. یا اگه بهش حمله کردید، از خودش دفاع کنه. همهی این کارها با کد انجام میشه.
البته امروزه، ابزارهایی هم هستن که کار ساختن NPC ها رو آسون تر می کنن. مثلاً بعضی از این ابزارها به برنامه نویس ها اجازه می دن که بدون نوشتن کد زیاد، NPC ها رو طراحی کنن و بهشون رفتار بدن.
NPC ها شخصیت های غیرقابل بازی توی بازی های کامپیوتری هستند. اونا دنیای بازی رو زنده تر و جذاب تر می کنن. انواع مختلفی دارند، مثل NPC های تزئینی، اطلاع رسان، فروشنده، و ماموریت دهنده. ساختن NPC ها یه کم کار سخت هست، ولی امروزه ابزارهایی هم هستن که این کار رو آسون تر می کنن. NPC ها به شکل گسترده ای استفاده میشونط.
امیدوارم این توضیحات براتون مفید بوده باشه. اگه سوالی داشتید، بپرسید!
NPC, شخصیت غیر قابل بازی, بازی کامپیوتری, بازی, کاراکتر, Non-Player Character, آموزش بازی, برنامه نویسی بازی, گیم
وقتی به NPC به عنوان مخفف Non-Player Character اشاره می کنیم، منظور این است که NPC با گرفتن حروف اولیه هر کلمه مهم در Non-Player Character تشکیل می شود. این فرآیند عبارت اصلی را به شکلی کوتاه تر و قابل مدیریت تر فشرده می کند و در عین حال معنای اصلی خود را حفظ می کند. بر اساس این تعریف، NPC مخفف Non-Player Character است.
امتیاز شما به این مطلب
امتیاز: 5 از 5 (مجموع 1 رای)
اولین نفری باشید که در مورد این مقاله نظر می دهید!
techfeed.ir© 2024 All rights reserved