شاید این اصطلاح کمی عجیب به نظر برسد، اما "جنگجوی راهرو" یا "Corridor Warrior" در دنیای فناوری اطلاعات (IT) و کسبوکار یک معنی مشخص دارد. این اصطلاح به کسی اطلاق میشود که بیشتر وقتش را در شرکت یا سازمان، به جای اینکه کار اصلیاش را انجام دهد، در حال پرسه زدن در راهروها، صحبت کردن با دیگران و درگیر شدن در حواشی است.
به عبارت دیگر، این افراد بیشتر انرژی خود را صرف دیده شدن و ایجاد روابط میکنند تا انجام وظایف محول شده. البته این به این معنی نیست که ارتباط برقرار کردن بد است، بلکه منظور این است که این افراد تعادل را رعایت نمیکنند و کار اصلیشان تحتالشعاع قرار میگیرد. در برخی موارد، آنها ممکن است به جای حل مشکلات، فقط دربارهی آنها صحبت کنند و از دیگران بشنوند.
بیایید یک مثال ساده بزنیم. فرض کنید در یک شرکت نرمافزاری، یک برنامهنویس وجود دارد که به جای نوشتن کد، بیشتر وقت خود را صرف صحبت کردن با مدیران و همکارانش میکند و در مورد آخرین اخبار فناوری و پروژههای شرکت گپ میزند. در حالی که برنامههایش عقب افتاده و وظایفش به درستی انجام نمیشود. این فرد میتواند یک "جنگجوی راهرو" محسوب شود.
چرا این اتفاق میافتد؟ دلایل مختلفی میتواند باعث شود یک نفر به "جنگجوی راهرو" تبدیل شود:
آیا "جنگجوی راهرو" بودن همیشه بد است؟ نه، لزوماً همیشه بد نیست. ارتباط برقرار کردن و ایجاد روابط برای موفقیت در هر شغلی ضروری است. اما مشکل زمانی ایجاد میشود که این فعالیتها از حد تعادل خارج شوند و باعث شوند فرد از انجام وظایف اصلی خود غافل شود.
برای روشن شدن موضوع، به جدول زیر دقت کنید:
ویژگیهای مثبت ارتباط برقرار کردن | ویژگیهای منفی "جنگجوی راهرو" بودن |
---|---|
ایجاد شبکهی ارتباطی قوی | اتلاف وقت و انرژی |
به اشتراک گذاشتن اطلاعات و ایدهها | غفلت از انجام وظایف اصلی |
بهبود همکاری و کار تیمی | ایجاد حواشی و شایعات |
افزایش دانش و آگاهی | کاهش بهرهوری و کارایی |
چطور از تبدیل شدن به یک "جنگجوی راهرو" جلوگیری کنیم؟
درنهایت، مهم این است که به یاد داشته باشیم هدف اصلی ما در محیط کار، انجام وظایف و کمک به پیشرفت سازمان است. ارتباط برقرار کردن و ایجاد روابط یک ابزار مهم برای رسیدن به این هدف است، اما نباید جایگزین خود هدف شود. اگر به این نکات طوجّه کنید، میتوانید از مزایای ارتباطات بهرهمند شوید، بدون اینکه به یک "جنگجوی راهرو" تبدیل شوید.
اصطلاح "جنگجوی راهرو" به فردی اشاره دارد که بیش از حد در راهروها پرسه میزند و درگیر صحبتهای حاشیهای میشود، به طوری که از انجام وظایف اصلی خود غافل میگردد. در حالی که ارتباط برقرار کردن مهم است، تعادل بین آن و انجام کار ضروری است. با مدیریت زمان، تعیین اولویتها و تمرکز بر وظایف اصلی، میتوانید از تبدیل شدن به یک "جنگجوی راهرو" جلوگیری کنید.
امتیاز شما به این مطلب
امتیاز: 5 از 5 (مجموع 1 رای)
اولین نفری باشید که در مورد این مقاله نظر می دهید!
techfeed.ir© 2024 All rights reserved